Znaczenie mistycyzmu

Znaczenie mistycyzmu i alchemii. Prawdopodobnie zauważyłeś, że "Evina Cards" wspomina o dwóch miastach - Londynie i Pradze.

Powodem jest to, że pracujemy zarówno w Londynie, jak i w Pradze. Ale karty stworzyliśmy tylko w Pradze. Dlaczego? Praga to wyjątkowe, mistyczne i magiczne miasto, które jest naładowane energią. Chcieliśmy wykorzystać niezaprzeczalną magiczną naturę Pragi i skierować jej pozytywną kosmiczną energię na nasze karty, podobnie jak starożytni Egipcjanie używali magicznych umiejętności, aby skierować moc gwiazd na posągi i inne przedmioty.

Szacunek dla natury jest dla nas bardzo ważny, dlatego skontaktowaliśmy się z ekologicznym producentem kart z Włoch, skąd pochodzą najstarsze historyczne zapiski o kartach, aby krąg był kompletny.

Na podstawie kilku krótkich cytatów można szybko zorientować się w mistycznej Pradze.

Czym jest mistycyzm? Definicja mistycyzmu. Definicja mistycyzmu.

Intuicyjne karty Oracle
Karty Wyroczni Tajemnicy Życia

Starożytna tradycja głosi, że istnieje mityczne, święte miejsce na Ziemi, w którym zostanie zbudowane Miasto Pragya, oparte na hinduskim wyrażeniu Pragya Deva Pragya, co oznacza Spotkanie Bogów, które stanie się centrum ruchu odrodzeniowego dla historii świata w sensie rozwoju duchowego.

Praga od dawna uważana jest za magiczną i jedną z najbardziej mistycznych średniowiecznych stolic w Europie. Była siedzibą czeskich królów i cesarzy rzymskich Karola IV i Rudolfa II, którzy mieli szczególny szacunek dla mistycyzmu. W XIV wieku Karol IV chciał stworzyć w Pradze "Nową Jerozolimę", budując miasto w oparciu o świętą geometrię. Pod rządami Rudolfa II szesnastowieczna Praga została przekształcona w główny europejski ośrodek edukacji, mistycyzmu i sztuki.

Praga jest miastem stu wież i jest pełna energii. Na początku XIX wieku matematyk Bernardo Bolzano naliczył 103 wieże. Dziś mówi się, że Praga ma ponad 500 iglic plus tysiące małych wieżyczek na domach mieszkalnych.

Każda iglica lub mała wieża rezonuje z energią i ma korzystny wpływ na otoczenie. Promieniuje nadmiarem energii i tworzy harmonijne przepływy sił kosmicznych. To nie przypadek, że mistyczna Praga jest "sercem" Europy, gdzie energie kosmicznej zasady spotykają się i rezonują ze sobą. Ludzie czują, że Praga jest magiczna i lubią tu wracać.

Praga jest pełna baśni i starożytnego mistycyzmu przeplatającego się z tym miastem od czasów starożytnych do dnia dzisiejszego.

Most Karola to ważne, magiczne miejsce owiane tajemniczymi legendami. Jego wyjątkowa architektura z barokowymi posągami w połączeniu z porannymi mgłami nadaje mu dosłownie magiczną atmosferę. Moment położenia kamienia węgielnego pod most jest znany co do minuty. Ten magiczny czas został ustalony przez nadwornych astrologów czeskiego króla i cesarza rzymskiego Karola IV, który był mistykiem swoich czasów. Budowa rozpoczęła się w 1357 roku, 9 lipca o godzinie 5:31. Moment ten pokrywa się z magiczną sekwencją liczbową 1-3-5-7-9-7-5-3-1, której towarzyszyła również korzystna konstelacja astrologiczna - koniunkcja Słońca i Saturna. Każdego roku w dniu przesilenia letniego dochodzi do wyjątkowych scen. W południe posąg lwa na Wieży Mostowej rzuca swój cień na herb z płomienistym orłem św. Wacława, a wieczorem, patrząc z wieży, słońce zachodzi dokładnie za katedrą św. Wita na praskim zamku, tworząc magiczne połączenie.

Zegar astronomiczny na Rynku Staromiejskim to kolejna pozycja na długiej liście praskich tajemnic. Istnienie tego średniowiecznego zegara astronomicznego zostało udokumentowane w 1410 roku. Jego twórcy stworzyli nie tylko zegar, ale także maszyny pokazujące ruch Słońca, Księżyca i zodiaku, maszynę poruszającą posągami apostołów itp. Legenda głosi, że jeśli zegar astronomiczny zostanie uszkodzony lub zatrzyma się, nadejdzie katastrofa. Ostatni raz zegar astronomiczny zatrzymał się w 2001 roku, godzinę przed północą w Sylwestra. W sierpniu następnego roku Pragę nawiedziła niszczycielska tysiącletnia powódź.

Żydowskie miasto Josefov jest nieodłączną częścią Pragi. Stara Nowa Synagoga, zbudowana w 1270 roku, jest jedną z najstarszych synagog w Europie. Legenda kabały głosi, że została ona zbudowana przez anioły z kamieni przyniesionych ze Świątyni Salomona w Jerozolimie. Rabin Loew, znany jako "Maharal z Pragi", założył i prowadził tutaj szkołę talmudyczną w XVI wieku, a jego imię jest związane z legendą o Golemie z Pragi.

Zamek Praski, starożytna siedziba czeskich władców, a w ostatnich czasach czeskich prezydentów, jest największym kompleksem zamkowym na świecie. Jest to bez wątpienia jedno z najbardziej mistycznych miejsc w Pradze, owiane wieloma tajemnicami.

Jedna z mistycznych opowieści wspomina o "Domu przy Ostatniej Latarni" na końcu Złotej Ścieżki, który podobno zawiera "drzwi" do równoległej, magicznej Pragi.

Za panowania cesarza Rudolfa II Zamek Praski gościł setki ważnych myślicieli i uczonych tamtych czasów.

Dla wszystkich astronomów, astrologów, alchemików, magów, różokrzyżowców, a także malarzy, rzeźbiarzy, lekarzy, filozofów i matematyków, dwór Rudolfa stał się bezpieczną przystanią i kreatywnym środowiskiem.

Rudolf II kochał sztukę. Jakość dzieł sztuki była dla niego najważniejsza, dlatego w jego kolekcji znalazły się prace słynnych artystów, takich jak Leonardo da Vinci, Raffael Santi, Paolo Veronese, Pieter Brueghel, Lucas Cranach, Hans Holbein, Jacopo Tintoretto, Albrecht Dürer, Pieter Brueghel, Tiziano Vecelli, Hieronymus Bosch i inni.

W jego zbiorach znajdowały się również dzieła nadwornych artystów Rudolfa poświęcających się tematyce alegorycznej i mitologicznej, takich jak malarze Giuseppe Arcimboldo, Hans von Aachen, Hans Hoffmann, Bartholomeus Spranger, Joseph Heintz, Pieter Stevens, Roelandt Savery, Joris i Jacob Hoefnagel, rzeźbiarz Adrien de Vries czy rytownik Egidius Sadeler.

Do dziś piwnice wielu wiekowych praskich domów kryją w sobie zmagazynowaną energię starożytnych laboratoriów alchemicznych.

Magiczna Praga nie straciła swojej tajemniczej, mistycznej magii i każdego dnia przyciąga turystów ze wszystkich zakątków świata.

Alchemia i mistycyzm. Alchemia i mistycyzm. Symbole mistycyzmu.

Intuicyjne karty Oracle
Karty Wyroczni Tajemnicy Życia

... i Londyn

W poprzednim rozdziale wyjaśniliśmy, dlaczego stworzyliśmy karty w Pradze. Nie zapomnieliśmy jednak o Londynie. Szesnastowieczna Praga i Londyn mają ze sobą zaskakująco wiele wspólnego.

Alchemia

Alchemia była starożytną nauką filozoficzną i ezoteryczną, która cieszyła się dużym zainteresowaniem w średniowiecznej Europie i osiągnęła swój szczyt w drugiej połowie XVI wieku za panowania króla Czech i cesarza rzymskiego Rudolfa II oraz królowej Anglii i Irlandii Elżbiety I.

Aby w pełni zrozumieć ich zainteresowanie alchemią, musimy wiedzieć, że alchemia nie jest jedynie nauką zajmującą się metalami, wytwarzaniem złota czy eliksirów życia.
Wytwarzanie złota nie było wcale ważne dla wielkich myślicieli alchemii. Poprzez zrozumienie właściwości pierwiastków, próbowali znaleźć analogiczne prawa dla transformacji duszy.

Z tego powodu alchemia nie posługuje się językiem naukowym, jak go dziś definiujemy, ale raczej językiem symbolicznym i alegorycznym, językiem trudnym do zrozumienia, niejednoznacznym, ale pełnym symbolicznego znaczenia. Celem tych uczonych było uczynienie języka tak niejasnym, jak to tylko możliwe, aby uniknąć prześladowań ze strony Kościoła, zapewniając jednocześnie, że nie będzie on zrozumiały dla "twórców złota".

Tylko osoby wykształcone i obdarzone intuicją mogły nauczyć się tego języka i poznać jego sekrety, aby znaleźć rozwiązania problemów metafizycznych.

Astrologia

Astrologia opiera się na zasadzie synchroniczności i bada związek między pozycjami ciał niebieskich w odniesieniu do zjawisk ziemskich. Opisuje tendencje i tworzy symboliczne systemy i nauki, aby pośredniczyć w tym związku. Zachodnia astrologia, wraz z alchemią i magią, jest klasyfikowana jako dyscyplina hermetyczna oparta na jedności makrokosmosu (wszechświata) i mikrokosmosu (człowieka).

Do ważnych astrologów należą Michel Nostradamus, którego zakodowane przepowiednie są nadal przedmiotem badań, Paracelsus, który praktykował astrologię wraz z alchemią, a także stworzył podstawy współczesnej medycyny, Agrippa, który w 1534 r. włączył wiedzę hermetyczną, astrologię i magię do swojej filozofii okultystycznej, oraz lekarz, alchemik, różokrzyżowiec i mistrz sztuki Robert Fludd.

Era elżbietańska i rudolfińska

Elżbieta I i Rudolf II rządzili w XVI wieku. Wspólnym mianownikiem tych dwóch ważnych władców było ich zainteresowanie alchemią i astrologią.

W tym czasie ważni uczeni byli obecni na obu dworach, których wzajemne relacje nie były zakłócane przez sytuację polityczną w Europie. Napięte stosunki między katolickim królem Hiszpanii Filipem II a angielską Elżbietą I, która wspierała francuski i holenderski protestancki opór wobec hiszpańskich rządów, nie miały wpływu na relacje z cesarzem Rudolfem II, który unikał konfliktów i w sprawach politycznych starał się być neutralny, chociaż Habsburgowie byli powiązani z Hiszpanią przez małżeństwa.

Cesarz rzymski Rudolf II, król Czech i Węgier, ważny patron i zwolennik alchemii i sztuk hermetycznych, urodził się w 1552 r. w Wiedniu. W 1583 roku, podobnie jak Karol IV przed nim, przeniósł dwór cesarski do mistycznej Pragi. Od tego czasu jest ona nazywana "Magiczną Pragą" lub "Złotym Miastem". Praga była domem dla najwybitniejszych uczonych i artystów. Era Rudolfa przyczyniła się do rozkwitu nauki, a Praga stała się duchowym i kulturalnym centrum Europy.

Niemiecki poeta Sigmund von Birken powiedział, co następuje: "Trzydzieści siedem lat jego rządów było złotymi latami pokoju, radości i dobrobytu. Jego dwór stał się prawdziwym sanktuarium dla muz, uczonych i artystów, zwłaszcza malarzy i astronomów, dla których cesarz był nie tylko życzliwym mecenasem, ale także uczonym współpracownikiem".

Jego rówieśniczką była o dziewiętnaście lat starsza królowa Anglii i Irlandii Elżbieta I, urodzona w 1533 roku. Ten niezwykły monarcha rządził przez długie 45 lat, aż do 1603 roku.

Królowa Elżbieta I, ostatnia monarchini z dynastii Tudorów, od najmłodszych lat była zachęcana przez swoją guwernantkę, Kat Ashley, do nauki matematyki, astronomii, geografii, historii, francuskiego, flamandzkiego, włoskiego i hiszpańskiego, a także do jazdy konnej, grania muzyki i tańca.

Odpowiednia data jej koronacji w 1558 r. została obliczona przez jej bliskiego doradcę, astrologa, matematyka i alchemika Johna Dee.

Od początku swojej monarchii, która dziś nazywana jest "epoką elżbietańską", musiała zmierzyć się z wieloma problemami: schizmą w Kościele, ubóstwem i niesprawiedliwością większości populacji, spadkiem handlu i długami. Rozwiązań tych poważnych problemów szukała między innymi w przepowiedniach i obliczeniach astrologicznych Johna Dee.

Włoski uczony Giordano Bruno napisał w swoich Dialogach z 1584 roku: "Niewielu spośród tych, którzy dzierżą berło władzy, dorównuje jej pod względem dojrzałego osądu, mądrości, rozwagi i władzy rządzenia. W sztuce, znajomości nauk i języków, którymi posługują się ludzie i uczeni w Europie, jest tak doskonała, że cały świat może ocenić jej miejsce wśród innych monarchów".

R. J. L. Kingsford napisał: "Za panowania królowej Elżbiety ziemia ożyła dzięki alchemikom; królowa bez wątpienia wspierała ich i ufała im. Ramię w ramię z alchemią kwitła astrologia, wróżbiarstwo i inne sfery magii.

John Dee

Angielski alchemik i astrolog John Dee (1524-1604) pochodził ze starej szlacheckiej rodziny. Był szanowanym matematykiem, astronomem, astrologiem, alchemikiem i zaufanym doradcą królowej Anglii, Elżbiety I. Został profesorem matematyki i geometrii na uniwersytetach w Cambridge i Paryżu. Oprócz tekstów z zakresu astronomii i matematyki, ponad 4000 tomów w jego prywatnej bibliotece naukowej, w tamtym czasie największej w Europie, zawierało również teksty z zakresu astrologii i alchemii.

Zgodnie z zasadami astrologii obliczył najbardziej odpowiedni dzień na koronację Elżbiety I i został poproszony o udzielenie porady w kwestiach politycznych i rządowych, a także w kwestiach zdrowia i życia osobistego.
Negatywny wpływ zaczęła wywierać na niego zależność od aptekarza Edwarda Kelly'ego, który coraz częściej nakłaniał Johna Dee do udziału w spirytystycznych eksperymentach, zamiast starać się spełnić jego pragnienia, jakim było nawiązanie komunikacji z dobrymi aniołami w poszukiwaniu wiedzy.

W 1584 roku wyruszyli w podróż do Pragi. Cesarz Rudolf II doskonale zdawał sobie sprawę z wykształcenia i mądrości Johna Dee, czego dowodem była osobista audiencja, której udzielał bardzo rzadko. Jednak dwa lata później, po intrygach nuncjusza papieskiego, który oskarżył go o herezję i szpiegostwo, John Dee musiał opuścić dwór królewski. Następnie dołączył do dworu Williama z Rosenbergu (Vilém z Rožmberka), wielkiego zwolennika alchemii i drugiego najpotężniejszego człowieka w Królestwie Czeskim. Po poważnej kłótni z Kelleyem, w 1589 r. powrócił do Anglii. Próby wyprodukowania złota dla cesarza zakończyły się fiaskiem, a po nieudanej próbie ucieczki Kelley popełnił samobójstwo. W 1595 roku królowa Elżbieta I mianowała Johna Dee strażnikiem Christ's College w Manchesterze. Jednak następca tronu Jakub I nie był zainteresowany komunikacją Dee z aniołami, a John Dee zmarł samotny i zapomniany.

Ważni uczeni

Następujące osoby były aktywne na dworach królewskich w Londynie i Pradze:

Paracelsus (1493, Einsiedeln - 1541, Salzburg) - alchemik, astrolog i lekarz; Edward Kelley (1555, Worcester - 1597, Most) - okultysta; Giordano Bruno (1548, Nola - 1600, Rzym) - astronom, astrolog, filozof, hermetyk i matematyk; John Dee (1527, Londyn - 1609, Mortlake) - matematyk, astronom, alchemik, astrolog i okultysta; Michael Maier (1568, Rendsburg - 1622, Magdeburg) - lekarz, hermetyk, alchemik i różokrzyżowiec; Robert Fludd (1574, Bearsted - 1637, Londyn) - lekarz, alchemik i apologeta różokrzyżowców.

Dwór Rudolfa II gościł odnoszących sukcesy astrologów, takich jak:

Tycho Brahe (1546, Knudstrup - 1601, Praga) - astronom, astrolog i alchemik; Johannes Kepler (1571, Weil der Stadt - 1630, Řezno) - astronom, astrolog i matematyk; Tadeáš Hájek z Hájku (1525, Praga - 1600, Praga) - astronom, matematyk, alchemik i lekarz.

Mistycyzm żydowski. Wschodni mistycyzm. Mistycyzm chrześcijański.

Intuicyjne karty Oracle
Karty Wyroczni Tajemnicy Życia

Za panowania Rudolfa II w XVI i XVII wieku Praga przeżywała "złoty wiek". Fascynacja Rudolfa ludnością żydowską była ważnym kamieniem milowym w rozkwicie praskiego miasta żydowskiego, gdzie zbudowano synagogi, założono szkoły talmudyczne i najstarsze hebrajskie drukarnie w Europie Środkowej.

Wybitna rodzina Horowitzów zleciła budowę synagogi Pinkasa i utrzymywała dobre stosunki z dworem cesarskim. Inna ważna postać, Mordechaj Maisel (1528-1601), kupiec i bankier Rudolfa II, zlecił budowę Wysokiej Synagogi, żydowskiego ratusza, szpitala i mykwy (łaźni rytualnej), a także wybrukowanie ulic getta.

Chociaż Praga nie była jednym z głównych ośrodków kabały, odegrała również ważną rolę w historii żydowskiego mistycyzmu, ponieważ od XII wieku mieszkali w niej ważni uczeni talmudyczni.

Jedną z największych tajemnic epoki Rudolfa są tajne spotkania cesarza Rudolfa II z Jehudą Loewem ben Bezalelem (1525-1609).

Rabin Loew, "praski Maharal", był bardzo wybitnym uczonym tamtych czasów, który pozostawił po sobie wielką spuściznę religijną, filozoficzną i edukacyjną. W 1553 r., w wieku 28 lat, przyjął stanowisko landrabina Moraw w Mikulovie, a dwadzieścia lat później, w 1573 r., został powołany do Pragi, gdzie jako główny rabin założył i prowadził szkołę talmudyczną (jesziwę).

Na dworze cesarskim gorliwie studiowano książki Mirandoli, Agryppy, Paracelsusa i innych. Uczonym znającym hebrajski powierzono analizę tekstów kabalistycznych, które były szczególnie atrakcyjne dla Rudolfa.

W języku hebrajskim kabała oznacza "tradycję", a czasownik oznacza "akceptować w oparciu o tradycję". Kabała to ezoteryczna tradycja religijna i mistyczna oraz tajne nauki o prawdziwej naturze naszego świata i wszechświata, które są zakodowane w świętych żydowskich tekstach przekazywanych z pokolenia na pokolenie.

Doskonała znajomość hebrajskiego, w którym litery mają wartości liczbowe i mogą być manipulowane na różne sposoby, dożywotnie studiowanie Tory i tekstów kabalistycznych owianych tajemnicą fascynowało nieżydowskich uczonych, którzy postrzegali Kabałę jako klucz do Bożego stworzenia: znalezienie sposobu na zbliżenie się do niewyrażonego aspektu Boga poprzez "sefirot" i samopoznanie poprzez zejście do wewnątrz.

Jest wysoce prawdopodobne, że głównym powodem spotkania rabina Loewa z cesarzem było zainteresowanie Rudolfa żydowską kabałą. Cesarz Rudolf II był znany z takiego zainteresowania kabałą, że był gotów zaryzykować niezadowolenie Kościoła katolickiego z powodu zakazanych tekstów.

Świadczy o tym część listu Fryderyka z Wirtembergii do cesarza: "To, co Wasza Cesarska Wysokość napisał mi do Pilzna 13 marca odnośnie hebrajskiej księgi, którą miałem otrzymać, otrzymałem wczoraj i pokornie wyrażam moje podziękowania".

Legenda o Golemie

Apokryficzna legenda o Golemie z Pragi, która jest nierozerwalnie związana z rabinem Loewem, powstała dopiero po jego śmierci.

Hebrajskie słowo "golem" oznacza coś niedokończonego. W żydowskim mistycyzmie oznacza posąg, który został przez kogoś ożywiony.

Według legendy praski Golem został stworzony z błota przez rabina Loewa przy pomocy trzech żywiołów: ognia, wody i powietrza. Życiodajnym bodźcem był "szem" ze specjalną kabalistyczną formułą umieszczony na pergaminie w ustach Golema. Zadaniem Golema była ochrona żydowskiego getta. Chodził po ulicach i strzegł zabytków oraz ludności żydowskiej. Pewnego piątkowego wieczoru w 1593 r. rabin Loew zapomniał usunąć szem, a ponieważ Golem nie otrzymał żadnego pożytecznego zadania do wykonania, zaczął demolować meble rabina. Kiedy rabin wrócił z synagogi, nakazał Golemowi udać się na strych Starej Nowej Synagogi, gdzie usunął szem i wyrecytował tajemną formułę wspak. Golem rozpadł się w pył. Odtąd zabronione było wchodzenie na strych synagogi. W XVIII wieku pierwszym, który złamał ten zakaz, był rabin Landau, który wrócił ze strychu roztrzęsiony i blady, i nie informując nikogo o tym, co zobaczył na strychu, natychmiast ponownie zakazał wstępu na strych.

Magiczne karty Lenormand
www.lenormand.org